dbruylantZijn liefde tot en voor God.

Hoe kan ik spreken van U, o goddelijke liefde, vermits niemand U kan bevatten. O vuurhaard van liefde, kom tegemoet aan mijn onvermogen en laat de harten aanvoelen wat de rede niet kan vatten. Jezus’ hart heeft ons bovenmate bemind, laten we Hem dan eveneens grenzeloos beminnen. O God van liefde, mijn hart, gesterkt door uw genade, zal branden van minne voor U.

Als je bemind wordt door God, tracht dan aan zijn liefde te beantwoorden en tracht Hem in waarheid te beminnen. Naar de maat van ons verlangen om God te beminnen, naar dezelfde maat is ons hart daartoe in staat.

Allerbeminnelijkste Hart van Jezus, vermits U mijn hart vraagt, zie, ik geef het U. U alleen zijt het waardig en alleen U kunt het gelukkig maken. Ik geef het U opdat U het zou genezen van alle
wonden van hoogmoed, eigenliefde, gehechtheid aan aardse zaken en nog grotere gehechtheid aan mijzelf, gebrek aan liefde voor mijn medemens, in één woord, van al mijn wonden. Laat er toch geen enkele wonde meer achterblijven, tenzij de wonde die Uw liefde zal gemaakt hebben. Jezus Christus, mijn God, ik wens maar één ding: een plaats in uw Hart.

rimg0072Bid en mediteer, want gedenk dat een religieus zonder de geest van gebed is als een soldaat zonder wapens, een vogel zonder vleugels, een stad zonder verdediging, en een lichaam zonder geest. Neem het vaste besluit geen ogenblik gebedstijd te verliezen.

In het sacrament van de liefde (de eucharistie) schijnt Christus’ liefde meer uit te blinken dan in het mysterie van zijn menswording. In zijn menswording scheen Hij op te houden met God te zijn, maar in dit heilig sacrament schijnt Hij zelfs op te houden met mens te zijn. In zijn menswording heeft Hij zich bekleed met de gedaante van een slaaf, maar in dit sacrament is Hij verborgen onder de gedaante van brood.

Maria heeft voor ons een moederlijk hart, een hart vol liefde, vol van tedere genegenheid, steeds bereid om ons te helpen. Onder alle gebeden is het rozenkransgebed het aangenaamste aan Maria. Terwijl je zwoegt en slaaft, rust of slaapt, zijn er duizenden heilige en rechtvaardige zielen die op datzelfde ogenblik godvruchtig de rozenkrans bidden voor jou en voor zichzelf. Vooral in het uur van de dood is zij waarlijk een Moeder van barmhartigheid. Van iemand die met godsvrucht van de rozenkrans houdt, mag men met zekerheid zeggen dat hij als een geestelijk bijtje is dat op de mooiste bloemen blijft zitten, m.a.w. op de voornaamste mysteries van het leven van Jezus Christus, zijn Zaligmaker, om daaruit de honing van de godsvrucht te halen.

Diegenen die geroepen zijn tot de functies in het actieve leven, moeten zich hieraan zonder twijfel wijden met grote trouw. Als zij anders handelen, zouden zij de orde die door de Voorzienigheid is ingesteld, omkeren. Maar ze moeten opletten om niet in illusies te vervallen. Zij zullen erin vervallen wanneer ze geen tijd hebben voor de oefeningen van het contemplatieve leven. Hoe meer je door je functie blootgesteld bent aan de verstrooiingen, hoe meer zorg je moet hebben om tot God te naderen door ingekeerdheid, opdat je nooit ophoudt met Hem verenigd te blijven door de liefde.

 

Zijn liefde tot de medemens, de arme in het bijzonder.

We zullen naar de zieken gaan met een ootmoedige eerbied door in hen Jezus zelf te zien die lijdt in hen. Indien bepaalde zieken ons zouden afschrikken, moeten we dat sterk geloof in het werk zetten door Jezus zelf te zien. Met de ogen van het geloof zullen we de zieken met ijver en vurigheid dienen. Het is waar dat mensen een ingeboren afkeer hebben om dit werk te doen. Maar de liefde moet de plaats innemen van de natuur; het is de liefde die ons kracht moet geven om het verdriet, de afkeer en de ongerustheid te verdrijven. Liefde geeft krachten die de natuur niet kan geven.

Je maakt je door je liefde en weldadigheid gelijk aan God. Je neemt deel aan de bediening van Jezus Christus. En vermits je in  hen de persoon van de lijdende Jezus Christus ziet, zo zien zij in jou de persoon van Jezus Christus, de Verlosser en Trooster. Je kunt Jezus Christus niet volmaakter afbeelden dan door hen behulpzaam te zijn die in ellende zuchten.

Roep mij telkens als het jullie belieft en spaar mij niet, vrees niet om mij te storen. Ik ben gelukkig dat ik naar het voorbeeld van Jezus Christus, mijn Meester, voor jullie mijn rust, mijn gezondheid en zelfs mijn leven mag opofferen.

De Zusters zullen gedenken dat zij de dienstmeiden zijn van de armen en dat zij Jezus moeten dienen in de persoon van de arme geesteszieken en lichamelijke zieken. Zij zullen hun opdracht vervullen in ootmoed, eenvoud en liefde en hun werken uitvoeren met zorg, aandacht, trouw en genegenheid. Ook aan de lastigste zal men goede zorg verlenen.

Het dienen van de zieken is een achtingswaardige roeping; door deze dienst wordt ge medehelpsters en dienaressen van de Voorzienigheid van God die Hij heeft voor de zieken. Tevens moet je beseffen dat het Jezus zelf is die je in de zieken dient; Hij is het die alle hulp ontvangt die je door jouw handen besteedt aan zijn ledematen.

ddemeulemeesterWe  moeten onze harten zuiver houden in het dienen van de zieken en geen andere gedachten toelaten. Zoals we alle momenten de zieken moeten dienen, moeten we ook ieder ogenblik ons hart verheffen tot de Heer en God altijd tegenwoordig brengen.

Het is door de geest van liefde dat we met blijdschap de zieken zullen dienen, hen in alles helpen, troosten en hun pijnen verlichten zodat ze werkelijk geloven dat ze door ons gediend worden uit de grond van ons hart en met waarachtige ijver. We zullen met veel geduld naar de zieken gaan. Het is Christus die ons de ijver instort om alle moeilijkheden en walgingen van ons gemoed ten opzichte van de zieken te verdragen.

Behandel iedereen zacht en vriendelijk. Tracht iedereen te dienen en plezier te doen zoveel je kan. Sta zieke en behoeftige mensen met de grootste zorg en aandacht bij en tracht door je zachte manieren, woorden en antwoorden te voorzien in datgene dat je niet kan doen of geven.

Je kent de droeve staat van de ongelukkigen, arme en  zieke mensen die nooit een aangename dag genieten. Aan zulke mensen leven geven, kleren bezorgen waarmee zij zich kunnen toedekken, medicijnen bereiden waarmee hun kwalen weliswaar niet ten volle genezen, maar tenminste toch verlicht worden, spijzen uitreiken waardoor hun honger verzadigd wordt, hun bedden geven en opschudden waarop hun gewond en ziekelijk lichaam rust, hun een ander, zoeter leven geven door hun vuile en stinkende wonden te zuiveren en te verzorgen:  is dat niet hen doen verrijzen, hen uit de schoot van de dood trekken, voor hen de zon laten schijnen, voor hen een nieuwe aarde scheppen?

Ingevolge uw uitverkiezing zijt ge geroepen om de Heer na te volgen in zijn lastig en moeizaam leven, in zijn ijver voor de eer van zijn hemelse Vader en voor de zaligheid van de zielen. Geroepen ook om Hem na te volgen in zijn minzaamheid, in zijn medelijden met allerlei behoeftigen, met allerlei zieken en gebrekkigen die tot Hem kwamen of naar Hem gebracht werden, en die Hij allemaal genas, als zij of degenen die hen brachten in Hem geloofden.